simin

تو مرا ياد کنی يا نکنی
باورت گر بشود گر نشود
حرفی نیست
اما نفسم می گیرد
در هوایی که نفس های تو نیست
در هوایی كه نفس های من است
زندگی هست ولی
شادی نیست،
باورت گر بشود گر نشود
عاشقی هست ، وفاداری نیست.

من ترا ياد كنم از دل و جان
در هوایی
كه نفس های من است،
سینه ی من ای دوست
پُرِ از زخم دل است،
تو فقط باور کن
ياد تو ای سهراب
مرهم زخم من است.

تو بگو ، با چه زبان ؟
با چه دلی ؟
به همه عالم و آدم گویم
تو که رفتی
من هنوز، عطر ترا می بویم،
من هنوز در اشعارت
رد ترا می جویم.

تو مرا باور كن
در همه حال،
از ته دل
نام ترا می خوانم ..
(اااااااااااای ی ی ی دوست التماااااااااااااااااااااس دعا) نفسم می گیره.
سهراب سپهری خدا بیامرزدت

.

اگر کسی را یافتی که در لبخندت ، غمت 

را دید . در سکوتت ، حرفهایت را شنید 

و در خشمت محبت را فهمید ، بدان 

او بهترین دارایی زندگی توست